ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΕΔΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΚΟΝΙΔΗ

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
Κύριοι, Ενημερώθηκα για τις παρατηρήσεις σας επί του σχεδίου νόμου "Μεταρρυθμίσεις για την οικογένεια, το παιδί και την κοινωνία" (Σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης και τροποποίηση οικογενειακού δικαίου) και εξεπλάγην δυσάρεστα για τον μονομερή τρόπο που αντιλαμβάνεστε την κατάσταση στα χωρισμένα ζευγάρια με παιδί. Θα σας παραθέσω μερικές σκέψεις που, ενώ αποτελούν κοινό τόπο, εν τούτοις δεν λαμβάνονται ποτέ υπόψη για τη μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου στην Ελλάδα. Θα ήταν να χρήσιμο να ενσκύψετε σε αυτές, μπορεί κάτι χρήσιμο για προκύψει. Έχετε δραστηριοποιηθεί έντονα για να δοθεί η δυνατότητα στα ομόφυλα ζευγάρια να αποκτήσουν κάποια από τα προνόμια της οικογένειας. Ορθώς, πολύ καλά κάνετε. Δεκαετίες τώρα οι ομοφυλόφυλοι κατατρέχονται από την κοινωνία και το κράτος αδιαφορεί. Ας έρθει επιτέλους ο καιρός που θα μπορούν να επιλέξουν σύντροφο ο οποίος θα είναι ισότιμος απέναντι στο νόμο με τον/την σύζυγο στα ετερόφιλα ζευγάρια. Όμως...Γιατί δεν δείχνετε την ίδια ευαισθησία στο πρόβλημα των χωρισμένων ζευγαριών, στα οποία η επιμέλεια των τέκνων δίνεται "φασόν" στη μητέρα, κατά παράβαση κάθε έννοιας δικαίου που ομιλεί "για τον καταλληλότερο γονέα με γνώμονα το συμφέρον των παιδιών"; Βάσει ποιας λογικής το "συμφέρον" των παιδιών είναι κατά 99,99% με τη μητέρα; Οι συχνότατες αναφορές περί κακοποίησης (σωματικής αλλά και ψυχολογικής) των παιδιών αλλά και των χωρισμένων πατεράδων από τις μητέρες δεν σας ευαισθητοποιεί; Το συχνότατο φαινόμενο να μην τηρεί η μητέρα τους όρους επικοινωνίας του πατέρα με τα παιδιά του και να απαλλάσσεται από τα δικαστήρια για αυτό δεν σας κινητοποιεί; Η "πλύση εγκεφάλου" που κάνει η μητέρα στα παιδιά για να αναπτύξουν απέχθεια προς τον πατέρα τους, ένα φαινόμενο που τώρα πλέον έχει και επιστημονικό όνομα (Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης - Parental Alienation Syndrome) δεν σας προβληματίζει; Θα συμφωνείτε φαντάζομαι ότι ο πατέρας συμπεριλαμβάνεται στον όρο "άνθρωπος" που χρησιμοποιείτε στην επωνυμία σας και κατά συνέπεια χρειάζεται κι αυτός την προστασία σας. Κύριοι, όταν ένα ζευγάρι χωρίζει, το παιδί δεν πρέπει να αποχωρίζεται κανέναν από τους δύο γονείς του. Και, όπως στο γάμο η επικοινωνία και των δύο γονέων με το παιδί είναι ελεύθερη, έτσι θα έπρεπε να είναι και μετά το διαζύγιο. Με ποια λογική ένας Δικαστής ορίζει ότι ο πατέρας θα έχει το δικαίωμα να βλέπει τα παιδιά του δύο Σαββατοκύριακα το μήνα και αυτό το ελάχιστο δικαίωμα να του το στερούν κάποιες από τις μητέρες και μάλιστα ατιμωριτί; Αναφέρετε χαρακτηριστικά τα εξής:"Η διατήρηση της από κοινού άσκησης της γονικής μέριμνας, ενόψει και της ασάφειας βασικών εννοιών, όπως είναι εκείνη των «συνήθων πράξεων που αναφέρονται στην καθημερινή ζωή του ανηλίκου» (τροποποιημένο άρθρο 1513 ΑΚ), θα προκαλέσει βλαβερές για τα παιδιά εντάσεις και συχνότερη παρέμβαση των δικαστηρίων στην καθημερινή ζωή για την επίλυση διαφωνιών. Εξάλλου, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις των γονέων, οι οποίοι δεν εκπληρώνουν τη θεμελιώδη υποχρέωση της καταβολής διατροφής. Κι αυτοί οι ανεύθυνοι γονείς θα έχουν όμως δικαίωμα, σύμφωνα με τη νέα ρύθμιση, να επεμβαίνουν και να ρυθμίζουν σημαντικές πτυχές της ζωής του παιδιού."Η παρατήρηση αυτή είναι το λιγότερο άστοχη, κατά πολλούς μάλιστα εγκληματική. Αν υπάρχει ασάφεια σε βασικές έννοιες, αποσαφηνίστε τις. Αυτό που δηλώνετε εδώ ευθαρσώς είναι ότι συνδέετε το δικαίωμα (αλλά και την υποχρέωση) της επικοινωνίας με το κατά πόσον ο γονέας δίνει διατροφή ή όχι ! Αν ένας πατέρας δεν δίνει τη διατροφή που του έχει επιδικάσει το Δικαστήριο, που τις περισσότερες των περιπτώσεων είναι υπέρογκη και βασίζεται στις ανάγκες της μητέρας και όχι του ίδιου του παιδιού, αυτό είναι κολάσιμο και καταδικαστέο. Ωστόσο, ο ίδιος άνθρωπος έχει ΔΙΚΑΙΩΜΑ και ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να βλέπει το παιδί του όποτε και όταν θέλει και θα πρέπει να έχει ΙΣΟΤΙΜΟ λόγο στη "ρύθμιση των σημαντικών πτυχών της ζωής του παιδιού", ενώ η έχουσα την επιμέλεια είναι υποχρεωμένη να διευκολύνει την επικοινωνία παιδιού-πατέρα και όχι να την υποσκάπτει επειδή δεν παίρνει τα λεφτά της! Δηλαδή, υπαινίσσεστε ότι ο πατέρας εξαγοράζει με τη διατροφή την επικοινωνία του με το παιδί του; Ποια νομοθεσία επιβάλλει κάτι τέτοιο; Και πόσο φτηνή μπορεί να είναι μια μάνα που δέχεται μια τέτοια συναλλαγή; Πόσο φτηνός μπορεί να είναι ένας δικηγόρος που θα ωθήσει την πελάτισσά του να διεκδικήσει την οικονομική εξαθλίωση του πατέρα; Και τέλος, πόσο φτηνός μπορεί να είναι ένας Δικαστής που θα επιδικάσει τέτοια ποσά στον πατέρα, χωρίς να μπορεί ταυτόχρονα να επιβάλει την απόφασή του για επικοινωνία πατέρα-παιδιού και έτσι να εξαθλιώνει τον πατέρα που τελικά, με το δικό σας σκεπτικό, δίνει ένα σωρό λεφτά για ένα παιδί που δεν βλέπει και το οποίο καθοδηγείται μεθοδικά με στόχο τελικά να μισήσει τον πατέρα του;Κι αν είναι ανεύθυνος ο πατέρας που δεν καταβάλλει τη διατροφή του, κάτι με το οποίο συμφωνώ ανεπιφύλακτα, δεν είναι εξίσου αν όχι περισσότερο ανεύθυνη η μάνα που επιχειρεί να τον διαγράψει από τη ζωή του παιδιού της και το εγκληματικό Κράτος έρχεται ακόμη και να πριμοδοτήσει αυτές τις κατ' επιλογήν μονογονεϊκές οικογένειες; Δεν θα αρνηθώ ότι στο παρελθόν οι γυναίκες είχαν υποστεί εγκληματική μεταχείριση από τους άντρες, γι' αυτό και η τότε νομοθεσία ορθώς τις προστάτευσε. Σήμερα όμως, θα πρέπει επιτέλους να αντιληφθούμε όλοι ότι η γυναίκα, αφ' ότου πήρε στα χέρια της την ευνοϊκή πλέον μεταχείριση του κράτους από το '30 και εντεύθεν, έγινε αυτή ο θύτης και ο άντρας το θύμα. Δεν είναι ζήτημα μυϊκής ή άλλης δύναμης, όπως θα μπορούσε ειρωνικά να παρατηρήσει κάποιος. Είναι θέμα ψυχολογικού εκβιασμού με δόλωμα το παιδί. Συμβαίνει καθημερινά γύρω μας, το ξέρουμε όλοι και εθελοτυφλούμε. Εκφράσεις του τύπου "τον τύλιξε", "την απεκατέστησε επειδή εκείνη έμεινε έγκυος" είναι γνωστές σε όλους, μέχρι και ελληνικές ταινίες έχουν γυριστεί. Η ισορροπία όμως διαταράχθηκε ξανά, προς την πλευρά του άντρα αυτή τη φορά. Ο άντρας είναι σήμερα ένα άψυχο και χωρίς συναισθηματικές ανάγκες ζώο, που δουλεύει δύο και τρεις δουλειές και όλοι τον ζυγίζουν με το πορτοφόλι του: τα σκάει; είναι καλός σύζυγος/πατέρας, δεν τα σκάει; είναι κακός σύζυγος/πατέρας. Δεν πρέπει επιτέλους να αποκαταστήσουμε την ισορροπία; Σήμερα το ένα στα δύο ζευγάρια χωρίζει. Αναρωτήθηκε κανείς γιατί; Σήμερα, οι μονογονεϊκές οικογένειες, όπου η μητέρα με δική της επιλογή στερεί τον πατέρα από το παιδί της, αυξάνονται εκθετικά. Αναρωτήθηκε κανείς γιατί; Διεθνείς στατιστικές υποδεικνύουν ότι η παραβατικότητα των παιδιών από μονογονεϊκές οικογένειες (με τη μητέρα) είναι πολλαπλασίως μεγαλύτερη απ' ό,τι στα παιδιά με τους δύο γονείς παρόντες. Αναρωτήθηκε κανείς γιατί; Διεθνώς φουντώνουν οι παρουσίες συλλόγων για την Πατρική και Αντρική Αξιοπρέπεια, που οι διαμαρτυρίες τους περί σεξιστικής αντιμετώπισης από το Κράτος και τους Δικαστές παίρνουν διαστάσεις χιονοστιβάδας. Αναρωτήθηκε κανείς γιατί; Εκπρόσωποι των γυναικείων οργανώσεων κόπτονται για τα φαινόμενα κλειτοριδεκτομής στα κορίτσια της Αφρικής, αλλά ούτε που διανοούνται να κατανοήσουν το πρόβλημα των απομονωμένων πατεράδων από τα παιδιά τους τα οποία υπεραγαπούν. Αναρωτήθηκε κανείς γιατί; Εσείς, ποια θέση πήρατε για όλα αυτά; Παραβλέπουμε ένα σημαντικό ζήτημα: Η μάνα που εκδικείται τον πατέρα αρνούμενη την επικοινωνία του με το παιδί του, ο δικηγόρος που καθοθηγεί τη μάνα να διεκδικεί ολοένα και μεγαλύτερη διατροφή, η κοινωνική λειτουργός που κλείνει τα μάτια σε καραμπινάτες περιπτώσεις ψυχολογικής κακοποίησης πατέρα και παιδιού από τη μάνα, ο αστυνόμος που τολμάει να ρωτά το 5χρονο παιδί αν θέλει να δει τον πατέρα του ο οποίος καταφεύγει στο τμήμα με τη δικαστική απόφαση επικοινωνίας ανά χείρας για πολλοστή φορά διότι η μάνα του την αρνείται, ο δικαστής που επιδικάζει διατροφή 900 ευρώ σε δημόσιο υπάλληλο με εισόδημα 1200 ευρώ, η εκπρόσωπος γυναικείων οργανώσεων που λυσσομανάει όταν ακούει τη λέξη άντρας-πατέρας, όλοι αυτοί έχουν ένα κοινό: γεννήθηκαν από μητέρα και από ΠΑΤΕΡΑ! Μία παρθενογέννεση υπήρξε στην πρόσφατη ιστορία, άλλη δεν υπάρχει. . Πού είναι ο σεβασμός τους προς το πρόσωπο του πατέρα τους; Πού είναι ο σεβασμός στο πρόσωπο του συντρόφου τους με τον οποίο έχουν κάνει οικογένεια; Για να επανέλθουμε στο θέμα μας...Η κοινή γονική μέριμνα, με εναλλαγή κατοικίας για το παιδί, είναι το πιο σωστό μέτρο που τυγχάνει ολοένα και μεγαλύτερης υιοθέτησης από τον πολιτισμένο κόσμο. Οι δύο γονείς υποχρεούνται να πριμοδοτούν την επικοινωνία του άλλου γονέα με το παιδί, ειδικά όταν και οι δύο γονείς αγαπούν και ενδιαφέρονται για το παιδί τους, και κάνουν τα πάντα για να το αναθρέψουν σωστά. Όταν δεν δίνεται η αποκλειστική γονική μέριμνα στον έναν από τους δύο γονείς, δεν αποκτά κανείς από τους δύο το συγκριτικό πλεονέκτημα ή τη δύναμη που του παρέχει το δικαίωμα μονομερούς λήψης αποφάσεων για το παιδί, έναντι του άλλου. Και οι δύο συζητούν και αποφασίζουν για το παιδί, δεν τσακώνονται όπως γίνεται σήμερα διότι είναι και οι δύο στο ίδιο επίπεδο. Μπορεί να επέλεξαν να μη ζουν μαζί, αλλά το παιδί το έκαναν μαζί και το παιδί δεν ανήκει εξ ολοκλήρου ούτε στη μάνα ούτε στον πατέρα ούτε μπορούν να αποποιηθούν από την ιδιότητά τους ως γονείς του εφ' όρου ζωής. Πότε θα εκλείψει αυτή η βλακώδης Σολομώντια λύση του στυλ: "Αφού δεν τα βρίσκουν μεταξύ τους, ας δώσουμε το παιδί στη μάνα και ας βγάλουμε τον πατέρα από τη μέση"; Δεν βλέπετε ότι η μέθοδος αυτή έχει αποτύχει, διότι τα πινάκια είναι γεμάτα με υποθέσεις "επίλυσης διαφωνιών" μέχρι το 2010, τις οποίες ισχυρίζεστε ότι θέλετε να μειώσετε; Κύριοι, βιώνουμε σταδιακά μια κοινωνία απαξίωσης, εγκληματικότητας, παραβατικότητας, ακόμη και από μικρές ηλικίες. Αυτό συμβαίνει για πολλούς λόγους, ένας όμως εξ αυτών είναι διότι έχει διαταραχθεί η οικογενειακή ισορροπία. Ο πατέρας, ως πρόσωπο που θέτει κανόνες, που πλάθει χαρακτήρα και ήθος, που δίνει τα πρότυπα συμπεριφοράς, έχει εκλείψει. Ο άντρας έχει ευνουχιστεί κάτω από την οικονομική πίεση των καιρών και είναι απλά ο κουβαλητής του εισοδήματος στο σπίτι. Αυτό πρέπει να ανατραπεί. Η κοινωνία χρειάζεται υπηρεσίες υποστήριξης που θα βοηθήσουν τα νέα ζευγάρια να σέβονται ο ένας τον άλλον. Αυτά θα έπρεπε να προτείνετε. Θα ήθελα να σας δώσω μια εικόνα του μέλλοντος, όπως θα ήθελα εγώ να την προλάβω:α) Κατάργηση υποχρεωτικού γάμου και υιοθέτηση συμφώνου κοινής συμβίωσης για ΟΛΑ τα ετερόφυλα και τα ομόφυλα ζευγάρια. Η ονοματοδοσία των παιδιών, η συμβίωση, η λύση της συμβίωσης και η ταφή των νεκρών θα γίνονται κατά βάση με πολιτικό τρόπο. Ο θρησκευτικός γάμος, τα βαφτίσια, οι κηδείες και όλες οι άλλες θρησκευτικές τελετές θα είναι προαιρετικές και δεν θα έχουν καμία απολύτως αξία στην αντιμετώπιση του ζευγαριού και των παιδιών του από το νόμο, τις δημόσιες υπηρεσίες κ.λπ. Πλήρης διαχωρισμός Κράτους-Εκκλησίας σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής, με διατήρηση του δικαιώματος του καθενός μας να ασκεί τα θρησκευτικά του καθήκοντα όπως εκείνος νομίζει και θέλει.β) Θέσπιση κοινής γονικής μέριμνας με εναλλαγή τόπου διαμονής του παιδιού για τα χωρισμένα ζευγάρια. Ελεύθερη επικοινωνία όλες τις ημέρες και τις ώρες και των δύο γονέων με το παιδί. Διαχωρισμός του ζητήματος της διατροφής από το ζήτημα της επικοινωνίας. Υποχρέωση πριμοδότησης της επικοινωνίας από κάθε γονέα για τον άλλον γονέα με το παιδί, διαφορετικά να υπάρχει το ενδεχόμενο αφαίρεσης της κοινής επιμέλειας και ανάθεσης της αποκλειστικής επιμέλειας στον άλλο γονέα, όταν ο ένας γονέας συνειδητά και αποδεδειγμένα δυναμιτίζει την επικοινωνία του άλλου γονέα με το παιδί.Ποινές φυλάκισης για όσους γονείς δεν καταβάλλουν τη διατροφή τους και για όσους παρεμποδίζουν την επικοινωνία του παιδιού με τον άλλον γονέα, αλλά και για όσους δεν πληρούν την υποχρέωσή τους να επικοινωνούν με το παιδί τους, με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς δικαστήρια και μηνύσεις.γ) Θέσπιση κοινωνικών υπηρεσιών, σχολών γονέων, οικογενειακών ψυχολόγων κ.λπ. που θα υποστηρίζουν την οικογένεια ΠΡΟΤΟΥ φτάσει στο διαζύγιο.δ) Εξωδικαστική επίλυση ζητημάτων διατροφής κ.λπ., ακόμη και από το στάδιο σύναψης του συμφώνου συμβίωσης. Κατάρτιση ενός υποδείγματος τέτοιου συμφώνου που να υιοθετείται από τα ζευγάρια, στο οποίο να προβλέπονται τα θέματα επικοινωνίας, διατροφής, διαμονής κ.λπ. στην περίπτωση λύσης του και να είναι δεσμευτικό ισοβίως και για τους δύο γονείς ως προς το παιδί, ώστε να εκλείψουν οι πολυετείς δικαστικές διαμάχες τύπου "δώσε μου παραπάνω λεφτά για να βλέπεις περισσότερο το παιδί".ε) Κατάργηση του δικαιώματος των γυναικών να αποκτούν παιδί χωρίς πατέρα (π.χ. από τράπεζες σπέρματος). Να απαιτείται έγγραφη συγκατάθεση ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΟΝΕΩΝ για να συνεχιστεί μια κύηση και να γεννηθεί το παιδί, για να εκλείψουν επιτέλους τα φαινόμενα εκβιασμού, που εν έτει 2008 έχουν καταστήσει το σεξ από υπέρτατη απόλαυση σε γκιλοτίνα υπό το φόβο μετάδοσης ενός αφροδίσιου νοσήματος ή μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης.στ) Θέσπιση διατροφής για το παιδί με βάση αντικειμενικά κριτήρια και όχι με βάση το εισόδημα του γονέα που την καταβάλλει. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να υπερβαίνει ένα συγκεκριμένο ποσοστό επί του δηλωθέντος εισοδήματος του γονέα, για να αποτρέπεται η οικονομική του καταστροφή με τις αλλεπάλληλες διεκδικήσεις του άλλου γονέα. Με βάση τα σημερινά δεδομένα, η διατροφή ενός παιδιού δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 150-200 ευρώ μηνιαίως, λαμβάνοντας υπόψη τις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ του ανάγκες αλλά και την υποχρέωση ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΟΝΕΩΝ στο 50% αυτών των αναγκών έκαστος. Η διατροφή να ρυθμίζεται με νόμο εξωδικαστικά ή με ειδική ρήτρα στο σύμφωνο συμβίωσης και να μην μπορεί κανείς να αλλοιώσει την πρόβλεψη αυτή. Η διατροφή να αφαιρείται αυτόματα από το εισόδημα του γονέα που την παρέχει, δηλ. απ' ευθείας από την πηγή του εισοδήματός του, γεγονός που θα λύσει το πρόβλημα για την πλειοψηφία των Ελλήνων πού είναι δημόσιοι ή ιδιωτικοί υπάλληλοι. Κύριοι, πολύ θα ήθελα να έχω κάνει λάθος στις εκτιμήσεις μου για τον τρόπο που αντιμετωπίζετε το χωρισμένο ζευγάρι και τα παιδιά του.Σε κάθε περίπτωση, έχετε δουλειά να κάνετε στον τομέα αυτό. Αφουγκραστείτε τις ανάγκες της κοινωνίας και πάρτε θέσεις ριζοσπαστικές και ρηξικέλευθες. Αφήστε κατά μέρος πρακτικές του παρελθόντος και αγνοήστε τις φανατισμένες φωνές που ζητούν περαιτέρω διατάραξη της ήδη διαταραγμένης ισορροπίας του κοινωνικού ιστού και της οικογένειας. Τολμήστε! Χιλιάδες Έλληνες περιμένουν την πρώτη σας τολμηρή κίνηση. Με τιμή Νικόλαος ΚονίδηςΈλληνας Πολίτης και Πατέρας