Τα παιδιά από διαζευγμένους γονείς είναι πιο πιθανό να έχουν «αυτοκτονικό ιδεασμό»

Τα παιδιά από διαζευγμένους γονείς είναι πιο πιθανό να έχουν «αυτοκτονικό ιδεασμό»

Τα παιδιά από "διαλυμένα" σπίτια είναι πιο πιθανό να μαστίζονται από σκέψεις αυτοκτονίας αργότερα στη ζωή τους, από ότι εκείνα που έχουν ένα πιο σταθερό παρελθόν, έδειξε η έρευνα.

Η μελέτη των χιλιάδων ενηλίκων, επίσης, διαπίστωσε ότι τα αγόρια επηρεάζονται πιο βαθιά βλέποντας το γάμο των γονιών τους να καταρρέει, από ότι τα κορίτσια, όπως αναφέρει το σχετικό άρθρο της Daily Mail.

Οι Καναδοί ερευνητές ρώτησαν 6.647 άνδρες και γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων περίπου 700 ατόμων που ήταν κάτω από την ηλικία των 18, όταν οι γονείς τους χώρισαν.

Αποκαλύφθηκε ότι οι άνδρες που οι γονείς τους είχαν χωρίσει, είναι τρεις φορές πιο πιθανό να έχουν σκεφτεί σοβαρά την αυτοκτονία, σε σχέση με εκείνους των οποίων οι γονείς είχαν μείνει μαζί.

Η τάση ήταν ισχυρότερη σε άνδρες που είχαν βιώσει τις συνέπειες της ανεργίας, της βίας και των ναρκωτικών, καθώς μεγάλωναν.

Αλλά ακόμα και εκείνοι που δεν είχαν τέτοιο ταραγμένο παρελθόν, είχαν διπλάσιες πιθανότητες να έχουν σκέψεις αυτοκτονίας κάποια στιγμή στη ζωή τους, αν οι γονείς τους είχαν χωρίσει.

Οι γυναίκες των οποίων η παιδική ηλικία αμαυρώθηκε από το διαζύγιο, είχαν κατά μέσο όρο σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να σκεφθούν να κάνουν τη δική τους ζωή, αναφέρει το περιοδικό Psychiatry Research.

Δεν είναι σαφές γιατί τα αγόρια σημαδεύονται πιο βαθιά, βλέποντας την διάλυση του γάμου των γονιών τους, εκτός του ότι μπορεί να αισθάνονται την απώλεια του πατέρα τους πιο βαθιά.

Η επικεφαλής ερευνήτρια Esme Fuller-Thomson, του Πανεπιστημίου του Τορόντο, δήλωσε: «Η σχέση μεταξύ διαζυγίου των γονέων και οι σκέψεις αυτοκτονίας στους άνδρες, ήταν απροσδόκητα ισχυρή, ακόμα και όταν συνυπολογίστηκαν και άλλοι παράγοντες άγχους στην παιδική ηλικία και την ενηλικίωση, η κοινωνικοοικονομική κατάσταση, η κατάθλιψη και το άγχος».

«Αυτή η μελέτη υποδεικνύει ότι, τα μονοπάτια που συνδέουν το διαζύγιο των γονέων σε αυτοκτονικό ιδεασμό, είναι διαφορετικά για τους άνδρες και τις γυναίκες».

Όμως, προτρέποντας τους διαζευγμένους γονείς να μην πανικοβληθούν, πρόσθεσε: «Τα δεδομένα μας σε καμία περίπτωση δεν δείχνουν, ότι τα παιδιά του διαζυγίου προορίζονται να γίνουν αυτοκτόχειρες».

Η Patricia Morgan, μια ερευνήτρια και συγγραφέας σχετικά με την οικογενειακή ζωή, δήλωσε: «Τα αποτελέσματα δεν με εκπλήσσουν, είναι σύμφωνα με τα όσα γνωρίζουμε για τα παιδιά από οικογένειες που έχουν διαταραχθεί».

«Άλλα πράγματα, όπως η λήψη ναρκωτικών, η εγκληματικότητα, η ανεργία, η καθοδική κινητικότητα είναι όλα υψηλότερα».

Και πρόσθεσε: «Μαθαίνουμε όλο και περισσότερα για το πόσο σημαντικοί είναι οι πατέρες. Δεν αρκεί να έχουμε ένα κομμένο χαρτόνι και να το ονομάζουμε πατρική φιγούρα».

«Ο ρόλος του πατέρα δεν μπορεί να αναπληρωθεί από τον όποιο φίλο (γκόμενο) της μητέρας».

Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι σχεδόν ένα παιδί στα τρία, ζει με μόνο έναν από τους βιολογικούς γονείς του. Το μεγαλύτερο μέρος από τα αγόρια και τα κορίτσια, 3.8 εκατομμύρια, ζουν μόνο με τη μητέρα τους, τα υπόλοιπα με τον πατέρα τους ή με μια ανάδοχη οικογένεια.

Περισσότεροι από δύο εκατομμύρια παιδιά, ποτέ δεν μένουν για διανυκτέρευση με τον απομακρυσμένο γονέα τους, έδειξε η ανάλυση από το Office for National Statistics.